1.
molestar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 incomodar inquietar. Té instints cruels: li agrada d'inquietar les bèsties. importunar carregar empipar empixonar, empipar fortament. emprenyar(fam. vulg.) fastiguejar, molestar en extrem. cansar(fig.) vexar enutjar amoïnar ennuegar(fig.) mortificar, molestar, esp. en l'amor propi. punxar [...]
|
2.
vexar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
molestar, contrariar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
3.
fastiguejar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 repugnar. 2 Molestar en extrem: molestar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
4.
empipar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
molestar. Ant. Desempipar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
5.
incomodar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 molestar. 2 (incomodar-sepron.) enutjar-se. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
6.
xeringar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 injectar. 2 Fig. molestar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
7.
torturar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 turmentar fer sofrir sofrir. posar a qüestió(expressió medieval) martiritzar(fig.), torturar cruelment. Cp. tenallar (en sentit propi i fig.), enrodar 2 Fig. molestar, afligir. 3 violentar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
8.
emprenyar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
1 prenyar. 2 Fig. enutjar, molestar. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
9.
importunar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
molestar. Ant. Deixar en pau. Deixar tranquil. Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
|
10.
descontentar
Font
Diccionari de sinònims Franquesa d'Enciclopèdia Catalana (2a edició)
disgustar despagar contrariar enutjar(->) despitar mortificar molestar incomodar emprenyar(fam.) Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana [...]
1 desplaure afectar desplaentment enfadar. En el llenguatge parlat se sol usar com si fos intr. (em va fer enfadar). V. el que hem dit sota enrabiar, cas semblant a aquest. enfellonir irritar (→) cremar enfuriar o enfurir enfurismar empipar empixonar rebentar, enutjar fortament. disgustar molestar (→) emprenyar (fig. fam.) xeringar (fam.) fastiguejar posar fora de si fer escudella enrabiar (Contrariar, en aquest sentit, és abusiu.) 2 (enutjar-se pron.) corruixar-se enfellonir-se exasperar-se enfurrunyar-se emmurriar-se, enutjar-se ostensivament. emmorronar-se, íd. botar o fer el bot, íd. embotzegar-se (amb algú) disgustar-se (amb algú) incomodar-se pujar-li (a algú) la mosca al nas → desplaure, molestar, irritar, aïrar-se. © Manuel Franquesa i Enciclopèdia Catalana |